Rezultatem projektu będzie zatem INNOWACJA PRODUKTOWA w skali rynku polskiego i rynków zagranicznych w postaci asystenta kuchennego POMAGIER, zastępującego człowieka w prostych pracach kuchennych, który wyróżnia się sprawnymi manipulatorami, dopasowanymi do istniejącego otoczenia. Przewaga rozwiązania wynika z elementów robota skupionych wokół wyspecjalizowanych chwytaków i ich cech takich jak: wielopalcowość, duża ilość stopni swobody, wielodotykowość oraz duża ilość sensorów. Poza czujnikami w samych kończynach, sprawne urządzenie będzie posiadało skuteczny system obrazowania, umożliwiający sprawne rozpoznawanie obiektów, dostarczania informacji dla manipulatorów oraz rozpoznawania sytuacji i zagrożeń w bezpośrednim otoczeniu. Zwieńczeniem poprawnego funkcjonowania urządzenia w zmiennym środowisku kuchennym jest jego przystosowywanie się do warunków otoczenia. Cel
ten zostanie osiągnięty m.in. poprzez zastosowanie systemu uczenia maszynowego.

Kluczowe cechy nowości proponowanego rozwiązania stanowią:

1. Dwuręczny system specjalizowanych manipulatorów umożliwiający wykonanie czynności kuchennych. Konstrukcje projektowanych chwytaków będą w stanie precyzyjnie i z dużą siłą manipulować takimi przedmiotami jak: owoce, warzywa, naczynia i narzędzia kuchenne. Manipulowanie w tym rozumieniu oznacza: chwytanie, przesuwanie, unieruchamianie, przenoszenie, mieszanie, przesypywanie i krojenie składników kuchennych.

2. Wielopunktowy sensor dotyku - sensor wspomagający chwytanie przedmiotów, jego skuteczność oraz zmiany takie jak przemieszczanie przedmiotów i obiektów w chwycie.

3. System obrazowania przestrzennego z wykorzystaniem kamery 3d oraz lidaru o bardzo wysokiej precyzji obrazowania, umożliwiający manipulowanie przedmiotami przez manipulatory na podstawie zobrazowanej sytuacji w obszarze roboczym w czasie rzeczywistym, przy pomocy funkcji: rozpoznawania przedmiotów, wydzielenia i oznaczenia różnych przedmiotów z chmury punktów i kamery RGB, rozpoznania części składowych przedmiotu (np. rączka noża), wykrywania niepożądanego przemieszczenia się przedmiotu, osiągnięcia bardzo wysokiego współczynnika rozpoznawania obrazu (99,9% dla zdefiniowanego katalogu obiektów).